پرهام مهربونم

  یادش بخیر ، بچه که بودیم بعد از عید لحظه شماری می کردیم که زودتر تابستان فرا برسه و فارغ از درس و مشق باشیم ، بازی کنیم ، شادی کنیم ، هر جا دوست دارم بریم ، تا هر وقت دوست داریم بخوابیم و در یک کلام  هیچ محدودیتی نداشته باشیم .   ولی الان بچه پنچ ساله  من از این حال خوش محرومه .   پرهام تقریباً توی ماه خرداد خیلی بَد به مهد کودک می رفت . خیلی از روزها با گریه می رفت و اونجا حاضر نبود از من جدا بشه ، انگار بدش می آمد از محیط مهد  ، دوست داشت کنار خودم باشه . هر چه قدر بهش جایزه می دادیم ، باهاش حرف می زدم ، انگار نه انگار .     خیلی نگرانش بودم و تصمیم گ...